Ο Καρλ Γιούνγκ διακρίνει οκτώ βασικούς ψυχολογικούς τύπους ανθρώπων σε σχέση με την εξωστρέφεια, τη διανοητικότητα, τα συναισθήματα και τη …
Όχι, το να είσαι τελειομανής δεν είναι πλεονέκτημα!
Αν δεν παραδίδεις την δουλειά σου ή την εργασία σου χωρίς να θεωρείς ότι είναι αλάνθαστη, αν πρέπει να νιώθεις ότι το σπίτι σου είναι τακτοποιημένο σε βαθμό τελειότητας, αν εντοπίζεις διαρκώς λάθη γύρω σου και νιώθεις μια ανυπέρβλητη επιθυμία να τα διορθώσεις, τότε είναι πολύ πιθανό να ανήκεις στην κατηγορία των τελειομανών ανθρώπων. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι έχεις σχηματίσει γύρω σου την ιδανική και αλάνθαστη ζωή, αλλά αντίθετα ότι αντιμετωπίζεις προβλήματα που σου δυσκολεύουν την ζωή σε καθημερινή βάση.
Πολλές φορές όταν κάποιος αυτοχαρακτηρίζεται ως τελειομανής, είναι συχνή απάντηση ότι αυτό το χαρακτηριστικό δεν μπορεί να καταταχθεί στα αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα του. Ωστόσο, πολλοί δεν αντιλαμβάνονται την πίεση που νιώθει ένας άνθρωπος που αδυνατεί να δεχτεί οτιδήποτε λιγότερο από την τελειότητα, σε κάποιους ή σε όλους τους τομείς της ζωής και της καθημερινότητάς του. Θα πρέπει όλοι να συνειδητοποιούν ότι το να είναι κανείς τελειομανής σε καμία περίπτωση δεν διευκολύνει την ζωή του, ή κατατάσσεται στα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα του, αλλά, αντίθετα, οδηγεί στην αυτοκαταστροφή.
Ιδιαίτερα στο επαγγελματικό περιβάλλον η τελειομανία αντιλαμβάνεται ως κάτι ιδιαίτερα θετικό, καθώς υπάρχει η πεποίθηση ότι αυτό λειτουργεί ως παρακίνηση και αφορμή για άρτια επαγγελματική πορεία. Ωστόσο, είναι από τα χαρακτηριστικά που μπορούν με άνεση να καταστήσουν κάποιον αναβλητικό στην επαγγελματική του ζωή, και ως εκ τούτου, λιγότερο αποτελεσματικό. Η αναμονή για την εύρεση των καταλληλότερων συνθηκών, σε συνδυασμό με την εσωτερική ανάγκη να εξαλειφθεί η κάθε πιθανότητα για αποτυχία, μπορεί να σε οδηγήσει στο να αφήσεις μία δουλειά, η οποία πρέπει να ολοκληρωθεί άμεσα, για αργότερα, με αποτέλεσμα να μην είσαι συνεπής στην εργασία σου (ακόμη κι αν αυτό συμβαίνει ασυνείδητα).
Όπως είναι λογικό και αναμενόμενο η τελειομανία δεν επηρεάζει μόνο την επαγγελματική, αλλά και την προσωπική ζωή. Η τελειομανία προσδίδει πάντα μία οξύτητα στον χαρακτήρα και δημιουργεί ένα πεδίο που ίσως και να σε κάνει να φαίνεσαι απόμακρη/ος.
Οι υπερβολικές προσδοκίες σου για τους γύρω σου, αλλά και για τον εαυτό σου, σίγουρα δεν σε κάνουν την ψυχή της παρέας και το καθιστούν δύσκολο ή και ακατόρθωτο στους γύρω σου να νιώσουν την άνεση του να σε πλησιάσουν και να σε γνωρίσουν.
Ταυτόχρονα, βρίσκεσαι σε ένα μόνιμο άγχος μήπως απογοητεύσεις, αλλά και μήπως απογοητευτείς και καταλήγεις να μην χαίρεσαι ούτε εσύ ο ίδιος τις κοινωνικές σου συναναστροφές. Το ίδιο ισχύει και για την ανάπτυξη ερωτικών σχέσεων. Στην προκειμένη περίπτωση η εύρεση του «ιδανικού» συντρόφου φαντάζει ακατόρθωτη.
Αλλά τα «κακά» της τελειομανίας δεν τελειώνουν εκεί. Το σημαντικότερο κατ’ εμέ κομμάτι που επηρεάζει αυτή η νεύρωση, όπως αποκαλείται πλέον από πολλούς ειδικούς, είναι η σχέση σου με τον ίδιο σου τον εαυτό. Έχεις υπέρμετρες προσδοκίες από τον εαυτό σου σε όλους τους τομείς της ζωής σου. Αυτό σου δημιουργεί ένα μόνιμο άγος και ίσως σε οδηγήσει στο να παραμελήσεις την σωματική, αλλά και την ψυχική σου υγεία. Συχνότατες επιπτώσεις μπορεί να είναι η κακή διάθεση, η μειωμένη πνευματική διαύγεια, το αίσθημα κόπωσης αλλά και προβλήματα υγείας που αποδίδονται συνήθως σε ψυχοσωματικά αίτια.
Η έλλειψη ικανοποίησης με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στην αδυναμία εύρεσης της ευτυχίας. Η ευτυχία άλλωστε πηγάζει από μέσα μας και δεν μπορεί να επιτευχθεί αν εμείς οι ίδιοι δεν διατηρούμε καλές σχέσεις με τον εαυτό μας. Δεν πρέπει να ξεχνάς ότι κανείς δεν είναι τέλειος. Τα λάθη υπάρχουν, γίνονται καθημερινά και πρέπει τουλάχιστον να το αποδεχτείς ή δυνατόν και να το απολαύσεις.
Θα πρέπει να αφήσεις τον εαυτό σου να δεθεί με άλλους, ανεξάρτητα από τα δικά τους ή τα δικά σου μειονεκτήματα και χωρίς τον διαρκή φόβο της πιθανής απογοήτευσης, θα πρέπει να αφήσεις τα ελαττώματά σου να βγουν στην επιφάνεια και να συνειδητοποιήσεις ότι κάποια λάθη (ναι ακόμη και επαγγελματικά) επιβάλλεται να γίνονται. Άλλωστε, πρέπει να παραδεχτείς ότι ένας τέλειος κόσμος με ιδανικούς ανθρώπους θα καταντούσε βαρετός.
